وقتی که وارد محیط وررشی مانند باشگاه بدنسازی میشوید، با انواع مختلفی از دستگاهها و لوازم مربوط به آن برخورد میکنید و این سوال برایتان ممکن است پیش آید(مخصوصا اگر مبتدی هستید) که باید اول به سراغ کدام دستگاه یا دمبل بروم؟مسئله مهم، در ابتدا تعیین هدف است و بعد از آن که هدف خود را از آمدن به باشگاه بدنسازی مشخص کردید حالا میتوانید به سراغ تمرینات اصلی بروید.ولی ابتدا بهتر است با سه ورزشی که زیرمجموعه بدنسازی است آشنا شوید.
در ادامه مقاله به بررسی دقیق این سه نوع پرداخته شده است.وقتی که مشغول به تمرین میشوید کفش مخصوص آن تمرین بسیار در ادامه روند کیفیت بهتر تمرین میتواند تاثیرگذار باشد زیرا باعث دفع بسیاری از دردها و مشکلات حاد برای مفاصل زانو و مخصوصا کمر میشود.
کلیپ زیر نظر یکی از بهترین مربی های بدنسازی دنیا (هانی رامبد) نسبت به پوشیدن و ویژگی اصلی کفش بدنسازی پرداخته شده است.
انواع کفش بدنسازی
اولین قدم این است که هدف خود را از این ورزش تعیین کنید. در اینجا سه نوع اصلی کفش باشگاه بدنسازی به همراه ویژگی های متمایز آنها آورده شده است:
- کفش تمرین(cross-training)
- کفش کراس فیت
- کفش وزنه برداری
کفش تمرین(cross-training)
همه کاره ترین کفش های این دسته، به گونه ای طراحی شده اند که به اندازه کافی برای طیف وسیعی از انواع تمرین ها سازگار باشند. آنها برای تمرینات مختلف مانند بلند کردن وزنه، دویدن، پشتیبانی و بالشتک را فراهم می کنند. بسیاری از آنها را می توان به صورت غیر رسمی در خارج از باشگاه نیز پوشید.
کفش های cross-training مجهز به موارد زیر هستند:
- بالشتک ضربه گیر
- پشتیبانی از حرکات پهلو به پهلو
- انعطاف پذیری برای انجام لانژ و حرکات مشابه
- دوام برای تمرینات با شدت بالا
- کشش برای ثبات در حین تمرین
کفش کراس فیت(cross-fit)
کفشهای کراس فیت به طور خاص برای تمرین کراس فیت ساخته شده‌اند که برای کفش‌ها سخت‌تر است، تمرکز زیادی روی بلند کردن دارد و شامل تمرین‌هایی مانند بالا رفتن از طناب است.
کفش های ساخته شده برای کراس فیت دارای ویژگی های بسیار مشابه با کفش های cross-training هستند، مانند:
- انعطاف پذیری برای تمرینات مختلف
- کمک جانبی برای حرکات پهلو به پهلو
- طراحی محکم برای انجام تمرینات سخت
- کشش برای افزایش پایداری برای بلند کردن و پریدن
اما در اینجا چیزی است که کفش های کراس فیت را متفاوت می کند:
- بالشتک کمتر
- افت پاشنه تا پنجه (0-5 میلی متر) برای احساس زمین بیشتر
- محافظت اضافی برای بالا رفتن از طناب
کفش های وزنه برداری(weightlifting)
کفش های وزنه برداری به گونه ای ساخته شده اند که هنگام بلند کردن پاهای شما ایمن و حمایت شوند.
آنها ویژگی های زیر را دارند:
- پاشنه بلند (15-21 میلی متر) برای بهبود عمق و فرم چمباتمه زدن
- زیره محکم و غیر قابل تراکم برای انتقال قدرت بیشتر و پایه ای پایدار
- تسمه های نوار چسب برای اطمینان از تناسب راحت و جلوگیری از لغزش
- حداقل بالشتک برای تقویت پایه های پایدار
- طراحی قوی برای مقاومت در برابر استفاده سنگین
ابتدا ارتفاع پاشنه و افت پاشنه مناسب کفش را انتخاب کنید
آیا متعب شدید؟طبیعی است.
نادیده گرفتن این مورد بسیار آسان است، اما ضخامت زیره میانی در پاشنه یکی از ویژگیهای مهمی است که میتواند تجربه شما را با کفشهای باشگاهی ایجاد کند یا از بین ببرد.
ارتفاع پاشنه
ارتفاع پاشنه کفش های بدنسازی از کاملاً صاف تا چند اینچ متغیر است. سلیقه شخصی شما و نوع تمرینی که انجام می دهید، ارتفاع پاشنه مناسب را برای شما تعیین می کند.
افت پاشنه تا نوک پا (کفش های ورزشی شما چقدر باید صاف باشند؟)
تفاوت قد بین پاشنه و جلوی کفش به عنوان افت پاشنه تا پنجه شناخته می شود. تاثیر زیادی بر تجربه زیر پا پوشنده دارد. کراس فیترها از افت 4 تا 6 میلی متری بهره مند می شوند زیرا پاهای آنها را در وضعیت صاف تری قرار می دهد، تقریباً انگار که صاف روی زمین ایستاده است.
از طرف دیگر، پایین آمدن پاشنه بلندتر باعث افزایش بالشتک زیر پاشنه می شود. این باعث جذب ضربه بهتر در فرودهای سخت می شود.
نرمی زیره در کفش های بدنسازی
بالشتک بیش از حد سفت باعث می شود کفش برای پرش ها و سرعت ها احساس سختی و ناراحتی کند. با این حال، یک زیره میانی بیش از حد نرمی، می تواند باعث شود احساس لرزش و ناپایداری برای بلند کردن کنید. تعادل درست در اینجا چیست؟
نرمی بالشتک بسته به سلیقه شما و نوع تمرینی که قصد انجام آن را دارید متفاوت خواهد بود.
برای فعالیتهای پرتأثیر مانند کاردیو(هوازی) ، ممکن است بخواهید بالشتک ضخیم‌تر و نرم‌تری داشته باشید تا تأثیرات ناشی از فرود را جذب کند. در این مورد، بالشتک بیشتر نیز به کاهش فشار روی مفاصل کمک می کند و خطر آسیب را کاهش می دهد.
برای تمرینات قدرتی با وزنه ، مطمئناً می خواهید با کفی های میانی سفت تر بروید.
تعادل،انعطاف پذیری و ثبات
کف پا باید به اندازه کافی انعطاف پذیر و سازگار باشد تا به پاهای شما اجازه حرکت طبیعی بدهد. علاوه بر این، باید در جایی که پای شما به طور طبیعی خم می شود خم شود تا بهترین حرکت و راحتی ممکن را به شما بدهد.
ورزش هایی مانند لانژ، اسکات و سایر حرکات نیاز به دامنه کامل حرکت در پاهای شما دارند. این توسط یک کفی انعطاف پذیر ارائه می شود.
از سوی دیگر، وزنه برداری نیاز به یک کفی سفت تر دارد. خم شدن بیش از حد باعث می شود تحت بارهای سنگین احساس لرزش کنید.
کفی میانی باید به اندازه کافی حمایت کند تا پاهای شما به صورت جانبی جابجا شوند یا مسیرشان را تغییر دهند. همچنین یک کفی میانی محکم می تواند با کاهش احتمال حرکت پای شما به سمت داخل یا خارج در حین ورزش، از آسیب دیدگی مچ پا جلوگیری کند.
به همین دلیل است که در مربیان متقابل دارای رتبه برتر، اغلب تنظیمات زیر را مشاهده می کنید:
- پاشنه محکم و ثابت
- دیواره های جانبی حمایت کننده در قسمت میانی پا
- جلوی پا انعطاف پذیر
سطح تنفس پذیری
به دنبال کفش های بدنسازی با رویه قابل تنفس باشید تا در حین ورزش پاهای خود را خشک و خنک نگه دارید.
برای قابلیت تنفس، رویه های بافتنی یا مشبک گزینه های فوق العاده ای هستند زیرا باعث می شوند هوا آزادانه جریان یابد. رویه قابل نفوذ همچنین به کاهش رشد باکتری ها و کاهش بوی پا کمک می کند.
رویه کفش ورزشی باید روی پای شما راحت باشد بدون اینکه خیلی تنگ باشد. به دنبال کفشی با پنجه پهن و فضای کافی برای خم شدن آزادانه پای خود باشید. قسمت بالایی نیز باید در حین حرکات جانبی یا تغییر جهت حمایت کافی داشته باشد.
هر چند وقت یکبار باید کفش بدنسازی جدید بخریم؟
کفش های بدنسازی بسته به کاربرد، شدت فعالیت و کیفیت کفش، طول عمر متفاوتی دارند. با این حال، یک قانون معقول این است که هر شش تا دوازده ماه یکبار کفش های ورزشی خود را تعویض یا اگر متوجه ساییدگی و پارگی قابل توجه، از دست دادن حمایت شدید، به فکر خرید یک کفش جدید شوید.
آیا می توانم کفش باشگاه بدنسازی را برای دویدن بپوشم؟
در حالی که کفش های بدنسازی و دویدن ممکن است ظاهری مشابه داشته باشند، اما برای اشکال مختلف این ورزش ساخته شده اند. ما دریافتیم که حدود 98 درصد از کفشهای دویدن، پشتیبانی و ثبات لازم برای حرکات جانبی یا وزنه‌برداری را ارائه نمی‌کنند، زیرا فقط برای حرکت رو به جلو طراحی شده‌اند.
بسیار بهتر است (و ایمن تر) کفش ورزشی را انتخاب کنید که به طور خاص برای تمرینی که قصد انجام آن را دارید ساخته شده است.
آیا می توانم کفش های ورزشی خود را خارج از باشگاه بپوشم؟
بله، تا زمانی که آنها راحت و قابل قبول برای شرایط هستند، می توانید کفش های بدنسازی خود را بیرون از باشگاه بپوشید. فقط به خاطر داشته باشید که سایش مکرر روی سطوح سخت مانند بتن باعث تسریع سایش و پارگی می شود.
در مورد تمرین با پای برهنه چطور؟
برخی از انواع تمرینات مانند یوگا و پیلاتس ممکن است با پاهای برهنه انجام شوند. تمرین پابرهنه به بهبود تعادل و ثبات کمک می کند، زیرا عضلات پاهای شما برای حفظ کنترل بدون حمایت از کفش سخت تر کار می کنند. همچنین میتواند حس عمقی یا توانایی بدن شما برای احساس موقعیت و حرکات خود در فضا را افزایش دهد، که میتواند به وضعیت و هم‌ترازی کلی کمک کند.
علاوه بر این، انجام ورزش با پای برهنه می تواند قدرت و انعطاف پذیری پاها و ساق پا را بهبود بخشد، که می تواند به سلامت کلی پا منجر شود.
چگونه کفش ها می توانند روی شکل پای شما تاثیر بگذارند؟
کفش‌ها می‌توانند به روش‌های مختلفی روی شکل پای شما تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، کفشهای نامناسب می‌توانند باعث گرفتگی و فشرده شدن پا شوند که در طول زمان منجر به تغییر شکل پا میشود.
از سوی دیگر، کفش‌هایی که پشتیبانی و تناسب مناسب را ارائه می‌دهند، می‌توانند به حفظ شکل طبیعی پا و جلوگیری از ایجاد بدشکلی کمک کنند. به عنوان مثال، کفشهای با پاشنه بلند یا نوک تیز می‌توانند باعث فشرده شدن پا به حالت غیرطبیعی و تغییر شکل پا شوند. بنابراین، مهم است که کفش هایی را انتخاب کنید که به خوبی مناسب باشند، حمایت کافی را ارائه دهند و به پاهای شما اجازه حرکت طبیعی را بدهند.
در پایان:
باشگاه بدنسازی جزو پرطرفدارترین ورزشهای حال حاضر دنیا است که همه روزه بر تعداد این افراد افزوده میشود و در این مقاله به صورت تخصصی به انواع ورزشهای زیر مجموعه بدنسازی و کفشهای مناسب آن پرداخته شد و در ادامه نیز نکات مهمی از مهم ترین ویژگیهای کفش باشگاه بدنسازی و سوالات متداولی که ممکن است برای هرکسی پیش آید،پاسخ داده شده است.
همچنین بخوانید: 10 ویژگی اصلی “کفش دویدن”+بررسی تخصصی اجزای آن